Die woordeboekbetekenis van die term "spraakkommunikasie" is die proses om gesproke boodskappe tussen individue of groepe te stuur en te ontvang. Dit behels die gebruik van taal en ander nieverbale leidrade soos toon, gesigsuitdrukkings en lyftaal om betekenis oor te dra en begrip tussen die kommunikeerders te vestig. Spraakkommunikasie kan in 'n verskeidenheid kontekste voorkom, soos interpersoonlike gesprekke, openbare redevoeringgeleenthede en bemiddelde kommunikasie deur tegnologieë soos telefoon, radio en televisie.