die woord "facula" verwys na 'n helder kol of kol op die oppervlak van die son of 'n ster. Die woord is afgelei van die Latynse woord "faculae", wat "klein fakkels" of "vlamme" beteken. Faculae is areas van die son se oppervlak wat warmer en helderder is as die omliggende gebiede, en hulle word dikwels geassosieer met die teenwoordigheid van magnetiese velde.
