Die woordeboekdefinisie van sekulêre humanisme is 'n mensgesentreerde filosofie of wêreldbeskouing wat rede, etiek en geregtigheid beklemtoon, en die bonatuurlike, die goddelike of godsdienstige dogma as die basis van moraliteit en besluitneming verwerp. Dit is 'n benadering tot die lewe en die samelewing wat waarde heg aan menswaardigheid, vryheid en individualiteit, en bevorder die gebruik van wetenskaplike en rasionele ondersoek om die wêreld te verstaan en probleme op te los. Kortom, sekulêre humanisme is 'n nie-godsdienstige, etiese en rasionele uitkyk op die lewe wat poog om menslike welstand en sosiale vooruitgang te bevorder.