Volgens die woordeboek verwys die woord "Sacagawea" na 'n inheemse Amerikaanse vrou wat in die vroeë 19de eeu as 'n gids en tolk vir die Lewis en Clark-ekspedisie opgetree het. Sy was 'n lid van die Lemhi Shoshone-stam en haar bystand was van onskatbare waarde vir die ekspedisie terwyl hulle die westelike gedeelte van die Verenigde State verken en gekarteer het. Sacagawea se bydraes tot die ekspedisie, insluitend haar kennis van die land, tale en plaaslike gebruike, was instrumenteel in die sukses daarvan. Sy word dikwels erken as 'n belangrike figuur in die Amerikaanse geskiedenis en word vereer vir haar rol as 'n ontdekkingsreisiger en kulturele ambassadeur.