Die term "pad na Damaskus" is 'n idiomatiese uitdrukking wat uit die Bybel kom en verwys na 'n diepgaande of skielike verandering van hart of bekering. In die Christendom verwys dit spesifiek na die bekering van die apostel Paulus (toe bekend as Saulus van Tarsus) soos vertel in die Nuwe Testament van die Bybel.Soos per die Bybelse verslag in die Handelinge van die Apostels ( Handelinge 9:1-19), Saul was 'n ywerige vervolger van Christene wat na Damaskus gereis het met die doel om volgelinge van Jesus in hegtenis te neem en op te sluit. Tydens sy reis het hy egter 'n verblindende lig uit die hemel ervaar en die stem van Jesus gehoor wat hom vra hoekom hy Hom vervolg. Saul is blind geslaan en is na Damaskus gelei, waar hy drie dae sonder sig of kos deurgebring het. Daarna het hy sy sig teruggekry en is hy gedoop, 'n vurige gelowige in Jesus Christus geword en uiteindelik een van die mees invloedryke figure in die vroeë Christendom geword.Die frase "pad na Damaskus" word dikwels metafories gebruik om te beskryf 'n skielike en diepgaande verandering in iemand se oortuigings, opinies of houdings, gewoonlik as gevolg van 'n transformerende ervaring of ontmoeting. Dit kan ook verwys na 'n keerpunt of deurslaggewende oomblik in 'n mens se lewe wat lei tot 'n beduidende verandering in perspektief of rigting.