Die woord "praenomen" (ook gespel "prenomen") verwys na die eerste van die drie name wat in antieke Romeinse naamkonvensies gebruik is. Die praenomen was 'n persoonlike naam wat by geboorte aan 'n individu gegee is en is deur familie en goeie vriende gebruik. Dit is tipies afgekort na 'n enkele letter, soos "M." vir Marcus of "C." vir Gaius. Die ander twee name in die Romeinse naamstelsel was die nomen (of gentilicium), wat die persoon se stam of gens aangedui het, en die cognomen, wat 'n persoonlike van was wat gebruik is om individue binne 'n gens te onderskei.