die term "filharmoniese toonhoogte" is nie 'n algemeen gebruikte term in die Engelse taal nie, en ek kan nie 'n woordeboekdefinisie daarvoor vind nie.Ek kan egter die individuele betekenisse van die twee woorde verduidelik wat maak die term op:Filharmonies: Hierdie woord word tipies as 'n byvoeglike naamwoord gebruik om dinge wat met musiek verband hou, te beskryf, spesifiek orkesmusiek. Dit kom van die Griekse woorde "philos" (wat "liefdevolle" beteken) en "harmonia" (wat "musiek" of "konkord" beteken). Filharmoniese orkes kan dus gebruik word om 'n orkes of ensemble wat klassieke musiek speel, of 'n konsertsaal of lokaal waar sulke optredes plaasvind te beskryf.Toehoogte: In musiek verwys dit na tot die waargenome hoogheid of laagheid van 'n klank. Dit word gemeet in hertz (Hz) en word bepaal deur die frekwensie van die klankgolwe wat deur 'n musiekinstrument of 'n menslike stem geproduseer word. Toonhoogte kan gebruik word om die stemming van 'n instrument, die omvang van 'n sanger se stem of die toonsoort waarin 'n musiekstuk geskryf is te beskryf.Op grond van die betekenisse van hierdie twee woorde is dit moontlik dat "filharmoniese toonhoogte" kan verwys na die stemstandaard wat deur 'n spesifieke orkes of ensemble gebruik word. Verskillende orkeste kan verskillende stemstandaarde gebruik (soos A440 of A442), wat die waargenome toonhoogte van die musiek wat hulle speel kan beïnvloed. Sonder meer konteks of inligting is dit egter moeilik om met sekerheid te sê wat "filharmoniese toonhoogte" beteken.