Die woordeboekbetekenis van parallelisme is die toestand of kwaliteit van parallelwees, wat verwys na die eienskap van twee of meer lyne, voorwerpe of prosesse wat ewe ver is en nooit ontmoet nie, of die ooreenkoms of gelykheid van struktuur tussen twee of meer elemente , soos frases of klousules, in 'n sin of 'n skryfstuk. Parallelisme word dikwels in literatuur, retoriek en wiskunde gebruik om 'n gevoel van balans, simmetrie of harmonie tussen verskillende dele van 'n teks, argument of ontwerp oor te dra.