Die woordeboekbetekenis van die woord "osteomalacie" is 'n mediese toestand wat gekenmerk word deur die versagting en verswakking van bene by volwassenes, tipies veroorsaak deur 'n tekort aan vitamien D of kalsium in die dieet, of deur 'n onvermoë om hierdie voedingstowwe behoorlik te absorbeer . Die woord is afgelei van die Griekse woorde "osteon", wat been beteken en "malakia", wat sagtheid beteken. Simptome van osteomalacie kan beenpyn, spierswakheid en 'n verhoogde risiko van frakture insluit. Behandeling behels tipies die aanspreek van die onderliggende voedingstoftekort of wanabsorpsiekwessie en kan aanvulling met vitamien D en kalsium insluit.