Die term "obiter dictum" verwys na 'n verklaring wat deur 'n regter in 'n hofmening gemaak is wat nie nodig is vir die beslissing van die saak nie en dus nie bindend as presedent is nie. Met ander woorde, dit is 'n opmerking of opmerking wat terloops gemaak word, eerder as 'n wesenlike deel van die hof se redenasie. Die term is afgelei van Latyn en vertaal na "'n ding wat in die verbygaan gesê is."