Die woordeboekbetekenis van "nasale twang" verwys na 'n tipe praat of sing waarin die klank geproduseer word met 'n hoër as gewoonlik hoeveelheid nasale resonansie of met 'n kenmerkende nasale toon. Dit word dikwels gekenmerk deur die klank van die stem wat deur die neusgange gerig word eerder as deur die mond, wat lei tot 'n nasale of twangagtige kwaliteit van die klank. Die term kan gebruik word om 'n plaaslike aksent of spraakpatroon te beskryf, of dit kan verwys na 'n tydelike toestand wat veroorsaak word deur siekte of opeenhoping in die neusgange.