Die woordeboekdefinisie van die woord "klank" is om 'n harde, onenigheid en onaangename klank te maak, gewoonlik deur metaalvoorwerpe saam te klingel of deur hard en opgewonde te praat. Dit kan ook verwys na 'n toestand van verwarring of onenigheid tussen mense, wat irritasie of ergernis veroorsaak. As 'n selfstandige naamwoord kan "klank" verwys na 'n gekletter of teenstrydige klank, of 'n raserige rusie of argument.