Volgens die woordeboek is die woord "eksperimenteel" 'n byvoeglike naamwoord wat soos volg gedefinieer word:Verband met of gebaseer op eksperimentering, toetsing, of probeer en fout. Voorbeeld: Die wetenskaplike het 'n eksperimentele studie gedoen om die uitwerking van 'n nuwe geneesmiddel op muise te bepaal.Gekenmerk deur of wat nuwe of ongetoetste idees, tegnieke of benaderings behels. Voorbeeld: Die kunstenaar se werk is as eksperimenteel beskou as gevolg van sy innoverende gebruik van onkonvensionele materiale.Nie aan gevestigde gebruike, reëls of norme voldoen nie; onkonvensioneel. Voorbeeld: Die modeontwerper se eksperimentele versameling het tradisionele modenorme uitgedaag.Gedoen of gebruik met die doel om te leer of ervaring op te doen. Voorbeeld: Die studente het betrokke geraak by eksperimentele leeraktiwiteite om hul begrip van die onderwerp te verbeter.Betrek of afhanklik van ervaring of waarneming eerder as teorie of spekulasie. Voorbeeld: Die sielkundige het 'n eksperimentele benadering gebruik om data in te samel en gevolgtrekkings oor menslike gedrag te maak.Oor die algemeen verwys "eksperimenteel" tipies na iets wat gekenmerk word deur innovasie, beproewing en fout, of 'n afwyking van gevestigde norme of konvensies, en behels dikwels die proses van toetsing of praktiese ervaring opdoen.