Associationisme is 'n filosofiese en psigologiese teorie wat daarop dui dat die fundamentele eenheid van kognisie en bewussyn nie individuele sensasies is nie, maar eerder assosiasies of verbande tussen hulle. Met ander woorde, assosiasie argumenteer dat idees en kennis gevorm word deur die assosiasie van eenvoudige sensasies en ervarings, eerder as deur aangebore idees of goddelike openbaring. Assosiasie was invloedryk in verskeie velde, insluitend sielkunde, linguistiek en filosofie. Dit word dikwels geassosieer met die Britse empirici van die 17de en 18de eeue, soos John Locke, David Hume en George Berkeley.