Asiatiese sjamanisme verwys na die tradisionele geestelike en godsdienstige praktyke van verskeie inheemse kulture in Asië, waar sjamane of geestelike genesers 'n sentrale rol speel om die fisiese wêreld met die geestelike ryk te verbind. Sjamanisme behels kommunikasie met geeste en voorouers, en behels tipies rituele soos dromme, dreunsang, dans en die gebruik van verskeie plante of ander natuurlike elemente om veranderde bewussynstoestande te veroorsaak. Die spesifieke praktyke en oortuigings van Asiatiese sjamanisme verskil baie na gelang van die kultuur en streek, maar die gemeenskaplike draad is die geloof in die mag van die sjamaan om as 'n bemiddelaar tussen die geestelike en fisiese ryk op te tree.