Die term "anaklities" word nie algemeen in standaardwoordeboeke aangetref nie, maar dit is 'n term wat in die veld van sielkunde gebruik is om 'n tipe gehegtheid of afhanklikheid te beskryf.In sielkunde verwys "anaklities" na 'n patroon van aanhegting waarin 'n individu sterk geheg raak en afhanklik raak van 'n ander persoon, dikwels in 'n ouer-kind-verhouding. Hierdie term is die eerste keer in die 1940's deur die psigoanalis Rene Spitz bekendgestel om die belangrikheid van die moeder-kind-verhouding in die ontwikkeling van 'n kind se emosionele welstand te beskryf.Die term "anaklities" kom van die Griekse woord "anaklisis," wat "leun op" beteken. In hierdie sin verwys die term na die idee dat 'n persoon wat anaklities geheg is op 'n ander persoon leun vir ondersteuning en emosionele onderhoud.Opsommend verwys die term "anaklities" na 'n tipe gehegtheid wat gekenmerk word deur afhanklikheid en afhanklikheid van 'n ander persoon vir emosionele welstand.