Die term "absorpsiefaktor" word nie algemeen in woordeboeke aangetref nie, maar dit kan verwys na die vermoë van 'n materiaal of stof om 'n ander stof of energie te absorbeer of op te neem. In wetenskaplike of tegniese kontekste kan absorpsiefaktor verwys na die verhouding van geabsorbeerde energie of stof tot die invallende energie of stof, gewoonlik uitgedruk as 'n persentasie of 'n breuk. Byvoorbeeld, in optika verwys die absorpsiefaktor van 'n materiaal na die fraksie van invallende lig wat deur die materiaal geabsorbeer word, terwyl die res deurgelaat of gereflekteer word. Net so, in chemie, verwys die absorpsiefaktor van 'n stof na sy vermoë om ander stowwe of molekules te absorbeer of te adsorbeer, soos in die geval van geaktiveerde koolstof of zeoliete.