معنای فرهنگ لغت "نفوذپذیری" درجه ای است که یک ماده یا ماده اجازه می دهد تا مایعات یا گازها از آن عبور کنند. این معیاری است از توانایی یک ماده برای اجازه عبور مایعات یا گازها از منافذ، فضاها، یا میانبرهای آن. نفوذپذیری اغلب در زمینه زمین شناسی، مهندسی، فیزیک و سایر زمینه ها برای توصیف توانایی یک ماده یا ماده برای انتقال سیالات یا گازها استفاده می شود. این اصطلاح همچنین میتواند به توانایی یک غشاء یا مانع برای اجازه عبور برخی از مواد و در عین حال محدود کردن مواد دیگر اشاره داشته باشد.