کلمه پاندییسم یک مفهوم فلسفی است که عناصر پانتئیسم و دئیسم را ترکیب می کند. این یک سیستم اعتقادی است که نشان می دهد که جهان و الهی مترادف هستند، جایی که الهی به عنوان یک نیرو یا جوهری غیرشخصی و فراگیر در نظر گرفته می شود که همه وجود را فرا می گیرد، اما فعالانه در امور روزمره دخالت نمی کند. از جهان.اصطلاح پاندییسم از ترکیب «پان-» از پانتئیسم گرفته شده است که معتقد است الوهیت با جهان طبیعی یکسان است و «دئیسم» از دئیسم که معتقد است که خدای دور و غیرشخصی جهان را آفریده است اما فعالانه در آن دخالت نمی کند. پاندییسم پیشنهاد می کند که امر الهی به طور همزمان هم درونی (حضور در خلقت) و هم متعالی (وجود فراتر از خلقت) است.پندئیسم اغلب به عنوان شکلی از گمانه زنی الهیات یا گمانه زنی فلسفی در نظر گرفته می شود تا یک نظام اعتقادی مذهبی رسمی. با اقدامات یا نهادهای سازمان یافته در طول تاریخ توسط فیلسوفان، متکلمان و متفکران مختلف مورد بررسی و بحث قرار گرفته است و تفاسیر و انواع مختلفی از پاندییسم وجود دارد. توجه به این نکته ضروری است که معنای پاندییسم بسته به زمینه ای که در آن مورد بحث یا تفسیر قرار می گیرد، می تواند متفاوت باشد.
