یک اسکاندیناوی عضوی از مردم دریانورد با منشأ ژرمن شمالی است که در اوایل قرون وسطی در نروژ، سوئد و دانمارک ساکن بودند و از قرن هشتم تا یازدهم به مناطق وسیعی از اروپا یورش بردند و آنها را مستعمره کردند. این اصطلاح گاهی اوقات برای اشاره به یک اسکاندیناویایی امروزی یا فردی با تبار اسکاندیناوی استفاده می شود.