مقاومت بدون خشونت به روشی از کنش اجتماعی یا سیاسی اشاره دارد که شامل استفاده از ابزارهای مسالمت آمیز برای اعتراض یا مقاومت در برابر بی عدالتی، ستم یا تبعیض، بدون توسل به خشونت فیزیکی است. این رویکرد اغلب با جنبش های حقوق مدنی و عدالت اجتماعی همراه است و شامل تاکتیک هایی مانند نافرمانی مدنی، عدم همکاری، تحریم، تحصن، اعتصاب و سایر اشکال اعتراض غیرخشونت آمیز است. هدف مقاومت غیرخشونت آمیز ایجاد تغییر از طریق اقناع اخلاقی و اخلاقی و افشای و به چالش کشیدن ساختارهای قدرت زیربنایی است که بی عدالتی را تداوم می بخشد.
