معنای فرهنگ لغت "microcode" به مجموعه دستورالعمل های اجرایی سطح پایین و قابل اجرا توسط رایانه اشاره دارد که برای کنترل عملکرد یک CPU (واحد پردازش مرکزی) یا سایر دستگاه های مبتنی بر ریزپردازنده استفاده می شود. میکروکد معمولاً در حافظه غیر فرار (مانند ROM) در پردازنده یا روی یک تراشه جداگانه ذخیره می شود و لایه ای از انتزاع را بین لایه های سخت افزاری و نرم افزاری یک سیستم کامپیوتری فراهم می کند. میکروکد برای پیادهسازی دستورالعملها و عملکردهای پیچیده استفاده میشود که نمیتوانند مستقیماً در سختافزار بیان شوند، و میتواند توسط سازنده برای تصحیح خطاها یا بهبود عملکرد بهروزرسانی یا اصلاح شود.