کلمه "krummhorn" (به جای "mh" با یک "m" دوتایی املا می‌شود) به یک آلت موسیقی اشاره دارد که در دوره‌های رنسانس و باروک رایج بود. این یک نوع ساز بادی است، به طور خاص یک ساز دو نی، شبیه به یک ابوا، اما با شکل منحنی مشخص که نام آن را به آن داده است (به معنای "شاخ کج" در آلمانی). کروم هورن دارای یک سوراخ باریک و استوانه ای شکل و یک زنگ گشاد در انتهای آن است. این صدای بینی و کمی وزوز تولید می کند که اغلب برای افزودن رنگ و بافت به موسیقی گروه استفاده می شود. نوازنده از تکنیکی به نام "چنگ زدن" برای تنظیم گام ساز استفاده می کند و انگشتان دست های مختلف می توانند طیف وسیعی از نت ها را ایجاد کنند.کروم هورن گاهی اوقات "کروم هورن" یا "کرومورن" نیز نوشته می شود و این گاهی اوقات به عنوان "شاخ منحنی" نامیده می شود. معمولاً در موسیقی ارکسترال مدرن استفاده نمی‌شود، اما هنوز هم می‌توان آن را در برخی از گروه‌های موسیقی اولیه و در ضبط‌های موسیقی دوره‌های رنسانس و باروک شنید.