English to persian meaning of

معنای فرهنگ لغت "سکونت" حالت سکونت یا عمل سکونت یا اشغال یک مکان است. همچنین می‌تواند به مکانی که افراد یا حیوانات در آن زندگی می‌کنند یا در آن زندگی می‌کنند، مانند خانه، آپارتمان یا نوع دیگری از مسکن اشاره داشته باشد. علاوه بر این، می‌توان از آن برای توصیف اقدام ایجاد یک شهرک یا مستعمره در یک قلمرو جدید استفاده کرد.

Synonyms

  1. habitation
  2. inhabitancy

Sentence Examples

  1. Carefully, I steered my small entourage away from all human inhabitation.