معنای فرهنگ لغت عبارت "طبیعت خوب" عبارت است از ویژگی داشتن روحیه خوشایند یا مهربان، دوست داشتنی، خوش خلق و راحت بودن. این به معنای تمایل به دوستی، کمک و همکاری با دیگران و عدم وجود سوء نیت یا بدخواهی است. یک فرد با طبیعت خوب معمولاً با دیدگاه مثبت و خوش بینانه، رفتاری شاد و خوشایند، و آمادگی برای بخشش و فراموش کردن مشخص می شود.
