تعریف فرهنگ لغت کلمه "ضد تحریک کننده" ماده ای است که برای ایجاد سوزش یا التهاب روی پوست استفاده می شود که هدف آن کاهش درد یا ناراحتی در ناحیه عمیق تر بدن است. داروهای ضد تحریک با کشیدن خون به سطح پوست عمل می کنند که می تواند به کاهش التهاب و درد در بافت های زیرین کمک کند. نمونه‌هایی از داروهای ضد تحریک عبارتند از کپسایسین، منتول و کافور که معمولاً در کرم‌ها و پمادهای ضد درد موضعی یافت می‌شوند.
