تعریف فرهنگ لغت "محدب" داشتن سطح یا مرزی است که مانند قسمت بیرونی یک کره یا دایره به سمت بیرون منحنی می شود. این به شکلی اشاره دارد که به سمت بیرون برآمده است، در مقابل شکل مقعر که به سمت داخل منحنی می شود. محدب همچنین میتواند عدسی یا آینهای را توصیف کند که باعث همگرایی یا خمش نور به سمت بیرون میشود، یا تابعی در ریاضیات که همیشه زیر پاره خطی است که هر دو نقطه را در نمودار خود به هم متصل میکند.