طبق فرهنگ لغت، کلمه "Beelzebub" به نامی اشاره دارد که در عهد جدید کتاب مقدس برای نشان دادن شیطان یا یک روح شیطانی قدرتمند استفاده شده است. این واژه از اصطلاح یونانی "Beelzeboul" گرفته شده است، که اعتقاد بر این است که از عبارت عبری "Ba'al Zebûb" به معنای "ارباب مگس ها" یا "ارباب مسکن" گرفته شده است. در سنت مسیحی، بلزبوب اغلب به عنوان یک دیو عالی رتبه یا یکی از شیاطین اصلی جهنم به تصویر کشیده می شود. اصطلاح "Beelzebub" گاهی اوقات به طور کلی تر برای اشاره به هر شخصیت قدرتمند، بدخواه یا با نفوذ مرتبط با شر یا شرارت استفاده می شود.