Ang sexadecimal notation ay isang numbering system na gumagamit ng base ng labing-anim (hexadecimal) upang kumatawan sa mga numero. Ito ay isang paraan ng pagsulat ng mga numero gamit ang labing-anim na natatanging simbolo, kadalasan ang mga digit na 0 hanggang 9 at ang mga letrang A hanggang F. Sa sistemang ito, ang bawat digit ay kumakatawan sa isang halaga mula 0 hanggang 15, at ang bawat place value ay isang kapangyarihan ng labing-anim. Ang sexadecimal notation ay karaniwang ginagamit sa computer science at engineering upang kumatawan sa mga memory address, mga value ng kulay, at iba pang numerical na data.