Ang kahulugan ng diksyunaryo ng operant conditioning ay isang uri ng proseso ng pag-aaral na kinapapalooban ng pagpapalakas o pagpapahina ng pag-uugali batay sa mga kahihinatnan o kinalabasan na kasunod ng pag-uugaling iyon. Ito ay isang anyo ng associative learning kung saan natututo ang isang indibidwal na iugnay ang isang partikular na pag-uugali sa mga kahihinatnan na kasunod, at ang posibilidad ng pag-uugaling iyon na magaganap sa hinaharap ay naiimpluwensyahan ng mga kahihinatnan na iyon. Ang operant conditioning ay unang ipinakilala ni B.F. Skinner, isang kilalang psychologist, at karaniwan din itong tinutukoy bilang instrumental conditioning.