Ang Doric Order ay isang terminong ginamit sa arkitektura at tumutukoy sa isa sa tatlong pangunahing mga order, o mga istilo, ng klasikal na arkitektura ng Greek. Ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng simple, matibay, at mahigpit na disenyo nito, at kadalasang ginagamit sa paggawa ng mga column at entablature, na mga pahalang na elemento na nasa ibabaw ng mga column.Ang kahulugan ng diksyunaryo ng Doric Ang pagkakasunud-sunod ay maaaring buod tulad ng sumusunod:Estilo ng Arkitektura: Ang Doric Order ay isang istilo ng klasikal na arkitektura ng Griyego na nailalarawan sa simple at matatag na disenyo nito, na binubuo ng mga fluted column na walang base, isang plain capital (ang pinakamataas na bahagi ng column), at isang frieze (ang gitnang bahagi ng entablature) na may mga alternating triglyph (vertical grooves) at metopes (mga puwang sa pagitan ng mga triglyph).Column Design: Ang Doric column ay karaniwang may fluted shaft na may 20 flute, isang capital na isang simpleng circular echinus (isang convex molding) na walang volutes (scroll-like ornaments), at walang base, na direktang nakapatong sa stylobate ( ang pinakamataas na hakbang ng platform ng templo).Makasaysayang Kahalagahan: Ang Doric Order ay isa sa pinakamatanda at pinakapangunahing mga order ng klasikal na arkitektura, na nagmula sa sinaunang Greece at malawakang ginagamit sa ang pagtatayo ng mga templo, civic building, at iba pang monumental na istruktura. Ito ay itinuturing na isang simbolo ng lakas, pagiging simple, at kaayusan sa disenyo ng arkitektura.Sa pangkalahatan, ang Doric Order ay kilala sa kanyang prangka at matatag na disenyo, at ito ay naging malawak na ginagamit sa mga istilong arkitektura na naiimpluwensyahan ng klasikal na arkitektura ng Griyego sa buong kasaysayan, kabilang ang sa sinaunang Greece, ang Imperyo ng Roma, at sa mga istilong neoclassical na revival sa mga susunod na panahon.