Ang bakuran ng simbahan ay isang piraso ng lupa, kadalasang katabi ng simbahan, na ginagamit para sa mga libingan. Ito ay karaniwang isang consecrated area, ibig sabihin, ito ay itinuturing na banal o sagradong lupa, at kadalasang ginagamit para sa interment ng mga miyembro ng lokal na komunidad na kaanib sa simbahan. Ang mga bakuran ng simbahan ay matatagpuan sa maraming bahagi ng mundo, at kadalasan ay may mahabang kasaysayan ang mga ito, na may maraming libingan na itinayo noong mga siglo pa. Bilang karagdagan sa paggamit nito bilang libingan, ang bakuran ng simbahan ay maaari ding magsilbing lugar para sa mga relihiyosong seremonya, alaala, o iba pang kaganapan sa komunidad.