Die woordeboekbetekenis van die woord "onderdanigheid" verwys na die kwaliteit of toestand van onderdanig wees. Onderdanigheid word gekenmerk deur 'n neiging om toe te gee aan die wil of gesag van ander, wat dikwels 'n passiewe of volgelinge houding vertoon. Dit behels die gewillige aanvaarding of gehoorsaamheid van die voorskrifte, versoeke of bevele van iemand anders sonder weerstand of bewering van 'n mens se eie opinies, begeertes of regte. 'n Onderdanige persoon kan respek, gehoorsaamheid of onderdanigheid in hul gedrag aan die dag lê, en dikwels uitstel na ander se besluite of opinies.