Die term "natuurtoestand" verwys na 'n hipotetiese situasie waarin mense leef sonder enige vorm van georganiseerde regering of sosiale struktuur. Hierdie konsep word dikwels in politieke filosofie en sosiale teorie gebruik om die oorsprong van politieke gesag en die aard van die menslike samelewing te verken. In hierdie toestand het individue volkome vryheid en is hulle slegs onderworpe aan die natuurlike wette van die heelal, wat dikwels as hard en onvergewensgesind gesien word. Die toestand van die natuur word ook gekenmerk deur 'n gebrek aan eiendomsreg, wat kan lei tot konflik en mededinging om hulpbronne.