Die woordeboekdefinisie van "spraakverstaanbaarheid" is die mate waarin gesproke taal deur 'n luisteraar verstaan of verstaan kan word. Dit verwys na die vermoë van die luisteraar om die woorde en klanke wat deur 'n spreker gespreek word, akkuraat waar te neem en te begryp, met inagneming van faktore soos uitspraak, uitspraak, artikulasie en aksent. Hoë spraakverstaanbaarheid beteken dat die spreker hul boodskap effektief kommunikeer en dat die luisteraar maklik kan verstaan wat gesê word. Omgekeerd beteken lae spraakverstaanbaarheid dat die spreker se boodskap moeilik is om te verstaan, wat tot verwarring of misverstand lei.