Die woordeboekbetekenis van die term "veiligheidsfaktor" verwys na die verhouding van die maksimum spanning wat 'n materiaal kan weerstaan tot die werklike spanning wat dit in 'n gegewe toepassing of konteks ervaar. Hierdie verhouding word gebruik om die vlak van veiligheid en betroubaarheid van 'n spesifieke struktuur, produk of stelsel te bepaal. Oor die algemeen dui 'n hoër veiligheidsfaktor op 'n groter mate van veiligheid en verminder die waarskynlikheid van mislukking of katastrofiese gebeure. Die konsep van veiligheidsfaktor word algemeen in ingenieurswese, vervaardiging en konstruksie gebruik om te verseker dat strukture, produkte en stelsels veilig en doeltreffend onder verskeie toestande en vragte kan werk.