Die woordeboekdefinisie van die woord "sacerdotalism" verwys na die geloof of stelsel wat groot belang plaas op die rol en mag van priesters of ander godsdienstige leiers in godsdienstige seremonies en praktyke. Sacerdotalism beklemtoon die idee dat slegs diegene wat georden of aangestel is as godsdienstige leiers die gesag het om sekere godsdienstige rites uit te voer of om op te tree as tussengangers tussen mense en die goddelike. Dit word dikwels geassosieer met hiërargiese en geformaliseerde godsdienstige instellings, waar godsdienstige rituele en praktyke noukeurig deur 'n gesentraliseerde gesag beheer word.