Die werklikheidsbeginsel is 'n konsep in die sielkunde wat verwys na die beginsel waarvolgens die ego of bewuste verstand funksioneer ten einde die id se eise op 'n realistiese en sosiaal aanvaarbare wyse te bevredig. Dit is gebaseer op die idee dat ons nie altyd kan kry wat ons wil hê nie, en dat ons ons begeertes en impulse moet balanseer met die beperkings van die eksterne wêreld.Die term "werklikheidsbeginsel" is die eerste keer deur Sigmund bekendgestel. Freud, die stigter van psigoanalise, om die manier te beskryf waarop die verstand die konflik tussen die id se primitiewe dryfvere en die eise van die eksterne wêreld onderhandel. Volgens Freud is die werklikheidsbeginsel een van die sleutelmeganismes waardeur die ego met verloop van tyd ontwikkel en volwasse word.