Stilisme verwys na 'n geestelike of filosofiese benadering wat die belangrikheid van innerlike kontemplasie en 'n passiewe aanvaarding van 'n mens se omstandighede beklemtoon, eerder as aktiewe betrokkenheid by die wêreld of pogings om eksterne situasies te verander. In sommige kontekste kan dit ook verwys na 'n geloof in die moontlikheid om 'n toestand van volledige geestelike verligting of vereniging met die goddelike te bereik deur stille refleksie en die uitskakeling van alle geestelike afleidings.