Die woord "prosopopeia" (ook gespel "prosopopeia") is 'n selfstandige naamwoord wat verwys na 'n retoriese middel waarin 'n denkbeeldige of afwesige persoon of voorwerp as sprekend of handelend voorgestel word. Dit staan ook bekend as personifikasie of verpersoonliking. In literatuur word hierdie toestel dikwels gebruik om karakters lewendig te maak en lewendig aan die vertelling te gee.