"Primum mobile" is 'n Latynse term wat vertaal kan word as "eerste beweegaar" of "eerste selfoon." In die Middeleeuse en Renaissance wêreldbeskouings het dit verwys na die buitenste sfeer of hemelliggaam wat glo verantwoordelik was vir die beweging van al die ander sfere in die kosmos. Hierdie konsep was deel van die Ptolemaïese stelsel van sterrekunde, wat beweer het dat die Aarde in die middel van die heelal was en dat die hemelliggame daarom wentel. Die primum mobile is gesien as die uiteindelike bron van alle beweging en verandering in die heelal.