Die term "prekliniese fase" verwys tipies na 'n stadium in die ontwikkeling van farmaseutiese middels of mediese behandelings. Dit is die fase wat plaasvind voordat kliniese proewe op menslike proefpersone uitgevoer word. Tydens die prekliniese fase voer navorsers tipies uitgebreide laboratorium- en dieretoetse uit om die veiligheid, doeltreffendheid en potensiële newe-effekte van die eksperimentele behandeling te evalueer.Die hoofdoelwitte van die prekliniese fase sluit in:Veiligheidsevaluering: Navorsers bestudeer die verbinding of behandeling in laboratoriumomgewings en dieremodelle om enige potensiële toksiese effekte te identifiseer, die dosisreeks te evalueer en die algehele veiligheidsprofiel te assesseer. Farmakokinetika en Farmakodinamika: Die prekliniese fase behels die bestudering van hoe die behandeling in die liggaam geabsorbeer, versprei, gemetaboliseer en uitgeskei word (farmakokinetika), asook die werkingsmeganisme en effekte daarvan op biologiese sisteme (farmakodinamika). Doeltreffendheidsevaluering: Navorsers ondersoek of die behandeling die verlangde terapeutiese effekte in dieremodelle het. Dit help om 'n basis te vestig om voort te gaan na menslike kliniese proewe.Formuleringsontwikkeling: Prekliniese navorsing kan die optimalisering van die formulering en afleweringsmetodes van die behandeling behels om die doeltreffendheid daarvan te verbeter en behoorlike dosis te verseker administrasie.Regulerende nakoming: Dwarsdeur die prekliniese fase werk navorsers in ooreenstemming met regulatoriese riglyne en vereistes, om te verseker dat die behandeling veilig en eties na kliniese proewe vorder. Sodra die prekliniese fase suksesvol voltooi is en die behandeling belowende resultate toon, kan dit voortgaan na die kliniese proeffase, waar dit op menslike proefpersone getoets word om die veiligheid en doeltreffendheid daarvan verder te evalueer.