Die woordeboekbetekenis van polytonaliteit is die gelyktydige gebruik van twee of meer toonsoorte of tonaliteite in 'n musikale komposisie. Dit is 'n komposisietegniek wat die gebruik van verskeie tonale sentrums of sleutels op dieselfde tyd behels. Dit skep 'n komplekse en dikwels dissonante klank, aangesien die verskillende toonsoorte harmonies met mekaar kan bots. Politonaliteit word in verskeie musiekstyle gebruik, insluitend klassieke, jazz en kontemporêre musiek, en kan 'n gevoel van spanning of dubbelsinnigheid in die musiek skep.