Die woordeboekbetekenis van die woord "polder" is 'n laagliggende stuk grond wat van 'n watermassa herwin is, dikwels deur die bou van dyke en dreineringskanale. Polders word tipies gevind in gebiede met 'n hoë watertafel of geneig tot oorstromings, en hulle word dikwels vir landboudoeleindes gebruik. Die woord "polder" kom van die Nederlandse taal, waar dit oorspronklik verwys het na 'n stuk grond wat deur dyke omring is.