'n Polariskoop is 'n optiese instrument wat gebruik word om die optiese eienskappe van materiale te ondersoek, veral dié wat dubbelbreking is of dubbelbreking het. Dit bestaan uit 'n ligbron, polarisator, monster en ontleder. Die polarisator en ontleder is twee polariserende filters wat onafhanklik van mekaar gedraai kan word om die oriëntasie van gepolariseerde lig wat deur die monster gaan, te beheer. Deur die veranderinge in die lig wat deur die monster gaan terwyl die polarisators geroteer word waar te neem, is dit moontlik om die optiese eienskappe van die materiaal wat bestudeer word, te bepaal. Polariskoop word algemeen gebruik in materiaalwetenskap, geologie en mineralogie.