Die woordeboekbetekenis van die term "poolliggaam" verwys na 'n klein, nie-funksionele sel wat tydens die proses van oogenese (eierselontwikkeling) in vroulike diere, insluitend mense, geproduseer word. Wanneer 'n diploïede (wat twee stelle chromosome bevat) kiemsel meiose ondergaan, wat die gespesialiseerde seldeling is wat lei tot die vorming van eiers of spermselle, gee dit aanleiding tot vier haploïede (wat een stel chromosome bevat) selle, waaruit slegs een sel ontwikkel in 'n volwasse eiersel (eier), terwyl die ander drie kleiner selle poolliggame genoem word. Hierdie polêre liggame het tipies nie die vermoë om in 'n lewensvatbare eiersel te ontwikkel of aan bevrugting deel te neem nie, en hulle ontaard gewoonlik en word deur die liggaam herabsorbeer. Die vorming van polêre liggame verseker dat die genetiese materiaal in die volwasse eier behoorlik tot die helfte van die chromosoomgetal verminder word, wat noodsaaklik is vir seksuele voortplanting en die daaropvolgende vorming van 'n diploïede sigoot by bevrugting.