Die woord "Farao" verwys na die titel van die antieke Egiptiese konings wat Egipte as god-konings regeer het gedurende die tydperk van dinastiese heerskappy van ongeveer 3150 vC tot 30 vC. Die term "Farao" is afgelei van die Egiptiese woord "per-aa," wat "groot huis" of "paleis" beteken, en is gebruik om te verwys na die koninklike paleis en die koning wat daar gewoon het. Daar is geglo dat die Farao's die inkarnasies van die gode was en is as sodanig deur die antieke Egiptenare vereer. Hulle was verantwoordelik vir die administrasie van die staat, die invordering van belasting, die bou van monumentale argitektuur en die instandhouding van die land se godsdienstige kultusse. Daar is ook geglo dat die farao's die bemiddelaars tussen die gode en die mense was en was verantwoordelik vir die handhawing van Ma'at, die balans en harmonie van die heelal.