Die woordeboekbetekenis van die woord "deurlaatbaarheid" is die mate waarin 'n stof of materiaal vloeistowwe of gasse toelaat om daardeur te gaan. Dit is 'n maatstaf van die vermoë van 'n stof om die deurgang van vloeistowwe of gasse deur sy porieë, spasies of tussenruimtes toe te laat. Deurlaatbaarheid word dikwels in die konteks van geologie, ingenieurswese, fisika en ander velde gebruik om die vermoë van 'n stof of materiaal om vloeistowwe of gasse oor te dra, te beskryf. Die term kan ook verwys na die vermoë van 'n membraan of versperring om die deurgang van sekere stowwe toe te laat terwyl ander beperk word.