Die woordeboekbetekenis van "verlede tyd" verwys na 'n grammatikale tyd wat gebruik word om 'n voltooide handeling of toestand wat in die verlede plaasgevind het, te beskryf. In Engels word die verlede tyd tipies gevorm deur -ed by die basisvorm van 'n gereelde werkwoord by te voeg (bv. "geloop", "gepraat", "gespeel"), terwyl onreëlmatige werkwoorde unieke verledetydvorme het (bv. "geëet") ," "gegaan," "het"). Die verlede tyd word gebruik om gebeure, handelinge of toestande te beskryf wat plaasgevind het en in die verlede voltooi is, en word dikwels gekontrasteer met die huidige tyd en die toekomende tyd.