Die woordeboekdefinisie van die woord "numen" is:selfstandige naamwoord: 'n geestelike krag of goddelike teenwoordigheid wat vermoedelik 'n spesifieke voorwerp of plek bewoon.Die term word dikwels gebruik in die konteks van godsdiens of spiritualiteit, en kan verwys na 'n godheid, gees of ander bonatuurlike wese wat vermoedelik teenwoordig is in 'n spesifieke plek of voorwerp. Dit word ook soms meer algemeen gebruik om te verwys na 'n gevoel van ontsag of eerbied wat gevoel word in die teenwoordigheid van iets heiligs of geheimsinnig.